علامت تجاری و نقض آن
با توجه به قوانین و مقررات کشور ها که در رابطه با علائم تجاری وجود دارد می توان انواع نقض علامت تجاری را که تقریبا در همه کشورها از الگوی مشابهی پیروی می کند به شرح زیر ذکر کرد:
1- نقض بر اساس یکسان بودن علامت تجاری
در این فرض مرتکب نقض، علامتی را مورداستفاده قرار داده است که یکسان با علامت ثبت شده خواهان است و در رابطه با کالاها و خدماتی آن علامت را بکار برده که یکسان با کالا و خدمات خواهان است. به عبارتی دیگر، علائم و کالاها و خدمات در این فرض یکسان است در این دعوی تنها چیزی که خواهان دعوی نقض باید اثبات کند این است که علامت مورد استفاده توسط خوانده، با علامت ثبت شده او یکسان بوده و خوانده آن علامت را برای کالاها و خدماتی به کار برده که یکسان با کالا و خدمات خواهان است.
با توجه به مراتب فوق روشن است که در مواردی که خوانده از علامت یکسان برای کالاها و خدمات یکسان استفاده می کند، احتمال سردرگمی یا گمراهی مصرف کنندگان مفروض خواهد بود و نیاز به اثبات آن از سوی خواهان نمی باشد.
در بند(1) ماده 16 موافقتنامه تریپس در خصوص مورد آمده است:
در فرضی که استعمال علامت یکسان برای کالاها یا خدمات یکسان، صورت می پذیرد احتمال گواهی (مصرف کنندگان در خصوص مبدا کالاها یا خدمات) مفروض می باشد. بدیهی است که در این فرض دادگاه ها برای تشخیص این نوع نقض با مشکلی روبه رو نخواهند بود و به راحتی می توانند با استناد به ادعای خواهان و احراز یکسانی علامت مورد استفاده خوانده با خواهان و همچنین همانند بودن کالاها و خدمات مبادرت به صدور حکم مناسب و مقتضی نمایند. 
در یکی از دعاوی خواهان نام "تریت" را برای سس و شربت و دسر به ثبت رسانیه بود. خوانده دست به تولید خمیر شیرینی با عنوان تافی "تریت رابرتسون" زده بود که با مرباها و دیگر خمیرها و ژله ها و بویژه با خمیرهای شکلاتی رقابت می کرد. دادگاه می بایستی در این خصوص اتخاذ تصمیم نمایند که آیا خوانده از علامت یکسانی استفاده کرده است یا خیر. دادگاه به این نتیجه رسید که این استفاده صورت گرفته است چرا که واژه "تریت" بر روی محصول رابرتسون، در معرض همگان بود.
در دعوی دیگر که از محاکم فرانسوی به دادگاه اروپایی ارجاع شده بود علامت تجاری ثبت شده خواهان کلمه "آرتور" با یک دست خط فانتزی بود. آرم خوانده نیز عبارت "آرتور و فلیسی" به صورت طرح بود. در صورتی که استدلال قاضی در پرونده قبلی اعمال می شد، این علائم می بایستی یکسان تلقی شوند.مع الوصف نظر دادگاه اروپایی این بود که علامت، تنها در صورتی می تواند با یک علامت تجاری ثبت شده یکسان باشد که بدون هرگونه جرح و تعدیل یا اضافه نمودن، از تمامی عناصر و اجزا علامت تجاری ثبت شده کپی برداری شده باشد یا در یک نگاه کلی، دارای تفاوت های آنچنان بی اهمیتی باشد که از سوی یکمصرف کننده معمولی مورد توجه قرار نگیرد و نتیجتا دادگاه یاد شده دو علامت را یکسان ندانست.
بدنبال راهنمایی فوق، دادگاه تجدید نظر انگلیس در یک دعوی دیگری نظر داد که عنوان "اطلاعات بازرگانی رید" با عنوان تنهای "رید" یکسان نیست.
تشخیص اینکه آیا کالاها یا خدمات یکسان هستند یا خیر معمولا آسانتر است به عنوان مثال در دعوای "برتیش شوگر"، ادعای خواهان مبنی بر اینکه خوانده از علامت مربوط بر روی سس یا شربت یا دسری استفاده می کرده که علامت متعلق به خواهان برای آن به ثبت رسیده است، به این دلیل که در پشت بسته مربا، خوانده اظهار داشته بود که تافی تریت با دسر قابل مصرف است رد شد.
در مورد خدمات وضعیت نسبت به کالاها پیچیده تر است زیرا که غالبا در مشخصات علامت تجاری، خدمات با دقت بسیار کمتری در مقایسه با کالاها تعریف می شوند. با توجه به این نتکته دادگاه ها اظهار نظر کرده اندکه مشخصات فنی خدمات باید به نحوی دقیق و مضیق مورد بررسی قرار گیرد. بطور نمونه در یکی از پرونده ها دادگاه چنین اظهارنظر نموده که خوانده که ارائه کننده خدمات اینترنتی بود با ارائه صفحات شبکه که در آنها مشتریان بتوانند محصولات خود را عرضه خدمات تبلیغاتی و آگهی نپرداخته است.
در دعوای دیگری نیز یک سایت مشاغ اینترنتی پیچیده " دفتر خدمات استخدامی" شناخته نشد چرا که این سایت عملا کارفرمایان و مستخدمین را با یکدیگر مرتبط نساخته بود.
در قانون مصوب 1386 و بموجب مواد 32 و 40 آن، استفاده از علامتی که در ایارن به ثبت رسیده است، باید با اجازه مالک علامت باشد و مالک علامت ثبت شده می تواند علیه هر شخصی که بدون موافقت وی از علامت استفاده کند یا شخصی که مرتکب عملی شود که عادتا منتهی به تجاوز به حقوق ناشی از ثبت دادگاه گردد،در دادگاه اقامه دعوی کند.
2- علامت یکسان و کالاها و خدمات مشابه
3- علامت مشابه و کالاها و خدمات یکسان و مشابه
4- علامت یکسان یا مشابه و کالا یا خدمات غیر مشابه
ادامه دارد....
