کلینیک تخصصی ثبت اختراع، ثبت علامت تجاری(برند)، ثبت طرح صنعتی

علامت تجاری و علامت صنعتی

 

علامت تجاری و علامت صنعتی


علامت تجاری و علامت صنعتی اغلب به صورت مترادف و به جای یکدیگر به کار می روند در واقع در حالی که میان آن ها تفاوت وجود دارد. علامت صنعتی در فرضی به کار می رود که موضوع حمایت آن که همانا محصصول یا کالا است، کالا یا محصول صنعتی باشد.

البته همانطور که قبلا گفته کلمه تجاری همراه با علامت وافی به مقصود و جامع این جهات است زیرا مثلا وقتی محصولی صنعتی یا کارخانه ای نیست دیگر نمی توان علامت را علامت صنعتی یا کارخانه ای گفت و چوناستعمال علامت در مقام ارئه و عرضه به مشتری است و عرفا علامت در جریان داد و ستد کالا یا خدمت مورد توجه قرار می گیرد صفت تجاری برای علامت جامع تر و رساتر است.

در خاتمه ذکر این نکته ضروری است که یک شرکت می تواند دارای علائم صنعتی متعدد باشد، امام معمولا و اصولا علامت تجاری یکی است. به عبارت دیگر، یک شرکت که تولیدات متنوع دارد، ممکن است روی هر کالای خود یک علامت خاص قرار دهد؛ مانند علامتی که بر روی محصولات مختلف یک شرکت تولید کننده کالاهای بهداشتی قرار می گیرد؛ اما همین شرکت یک علامت تجاری دارد.

همچنین علامت تجاری برخلاف علائم صنعتی، ابزاری برای تشخیص و شناسایی منشاء و مبدا محصول نیست.

البته در شرایطی که علامت تجاری، مخصوص کالاهایی باشد که فقط از سوی یک شرکت ساخته می شود، علامت مزبور هم علامت تجاری و هم صنعتی است.

در خاتمه همانطور که قبلا گفتیم غالبا اصطلاحات فوق به صورت مترادف و به جای هم استعمال می شود.


۰۷ خرداد ۹۴ ، ۱۱:۱۶ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ادمین

فلسفه ی تجاری


فلسفه ی تجاری


 چه چیزی برای شما در تجارت مهم است؟

محصولات خود را برای که بازار یابی خواهید کرد؟ (در اینجا مختصر توضیح دهید؛ توضیحات بیشتر را در بخش طرح بازاریابی ارائه خواهید کرد.)

صننعت خود را تشریح کنید. آیا صنعت رووبه رشد است؟ شما جه تغییراتی را در صنعت در دراز مدت و کوتاه مدت پیش بینی می کنید؟ شرکت شما چگونه از آن استفاده خواهد کرد؟

توانایی ها و شایستگی های اصلی شرکت خود را توضیح دهید. چه عواملی موجب موفقیت شرکت خواهد شد. به نظر شما کدام یک از توانایی های اصلی شما رقابت پذیر خواهد بود؟ شما چه تجارب قبلی، مهارت ها و توانایی های شخصی را به این کار جدید ارائه خواهید کرد؟


۰۷ خرداد ۹۴ ، ۱۱:۱۵ ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ادمین

استفاده از نام تجاری


استفاده از نام تجاری

استفاده با حسن نیت و صادقانه شخص از نام خود، بنا به تعریف دقیق: "استفاده مطابق با اقدامات و اعمال مشروع و بی شائبه در مسائل صنعتی و یا تجاری") حتی اگر نام در جریان امور تجاری مورد استفاده واقع شده باشد، نقض علامت تجاری محسوب نخواهد شد. لیکن استفاده مزبور در صورتی که باعث فریب مشتریان گردد، با حسن نیت تلقی نمی گردد. بنابراین در عمل، جز در مورد علامت های ثبت شده ولی استفاده نشده (که در مرد آنها هیچگونه ابهام و شبهه ای وجود ندارد) این دفاع، به ندرت دارای اعتبار خواهد بود.


 نام تجاری


به عنوان نمونه آقای ویلیام اسپری نمی تواند از این دفاع در اراتباط با استفاده از عنوان ویلیام آر. اسپری" برای یک مغازه فروش اجناس لوکس، هنگامی استفاده نماید که دلایلی مبنی بر اینکه مشتریان مغازه معروف خواهان، با عنوان اسپری دچار شتباه می شوند، موجود باشد. این دفاع احتمالا هم در ارتباط با اسامی شرکت ها و هم در رابطه با اسامی اشخاص حقیقی، قابل طرح خواهد بود. مجلس اعیان انگلستان نیز بر همین اعتقاد بوده است لیکن کاملا مطمئن نبوده و بنابراین از دادگاه اروپایی سوال نموده است - هیچگونه پاسخی دریافت نگردید چرا که دعوای حل و فصل شده بود. این دفاع در مورد نامی که به تازگی توسط یک شرکت انتخاب گردیده بکار نمی رود. در غیر این صورت راه ساده ای برای اجتناب از نقض علامات تجاری به وجود می آمد. 


۰۶ خرداد ۹۴ ، ۱۱:۰۲ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ادمین

فروش اختراع ​


فروش اختراع ​

                                                                 

 

فروش اختراع-اختراع


روش حقوقی برای انتقال تکنولوژی هایی که دارای ورقه اختراع می باشند متفاوت است. یکی از این روش ها فروش حقوق انحصاری صاحب تکنولوژی بدون محدودیت زمانی است .

یکی دیگر از روش ها ، قرار داد لایسنس است که طبق این قرار داد ، دارنده حقوق انحصاری (مخترع و مالک) به شخص ثالث  تحت شرایط معین و در مدت زمان تعیین شده اجازه بهره برداری و استعمال موضوع مورد قرارداد را واگذار می کند .

در مجوز انحصاری صاحب ورقه اختراع ، اجازه استفاده و بهره برداری از اختراع را منحصرا به دیگری می دهد و خود از استفاده از اختراع یا اعطای مجوز های دیگر منع می شود .

در مجوز بهره برداری غیر انحصاری صاحب گواهینامه یا ورقه اختراع اجازه بهره برداری را به دیگری می دهد ولی خود از استفاده از آن یا اعطای مجوز های مجدد به دیگری یا دیگران منع نمی شود .

در مجوز محض (واحد) مجوز بهره برداری تنها به یک نفر داده می شود و دارنده حق از دادن مجوز به دیگری ممنوع است . البته در این اینجا خود دارنده حق از بهره برداری منع نمی شود .

مجوز اختیاری در مقابل مجوز اجباری استعمال می شود و صاحب ورقه اختراع می تواند تحت شرایطی مالکیت یا استفاده و بهره برداری از اختراع را به دیگری اعطاء کند .

در مجوز یا پروانه دادن  صاحب ورقه اختراع می تواند مجوز بهره برداری از اختراع را به دیگری اعطاء کند .

در مجوز بهره برداری صاحب ورقه اختراع اجازه استفاده و بهره برداری از تکنولوژی اختراع ثبت شده را تحت شرایطی به دیگری می دهد .

در فردِ دارای مجوز(مجوز گیرنده ) اگر صاحب ورقه اختراع اجازه دهد که تحت شرایطی دیگری بتواند از تکنولوژی اختراع ثبت شده وی بهره برداری نماید در این فرض طرف دوم قرار داد را فرد دارای مجوز یا دریافت کننده امتیاز می نامند .

 

 

۰۵ خرداد ۹۴ ، ۱۰:۰۳ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ادمین

فروش علامت تجاری

فروش علامت تجاری                                                                                                                      
بر اساس بند (1) ماده 6 رابع کنوانسیون پاریس ، اگر به موجب مقررات مربوط به یکی از کشور های اتحادیه ،فروش و واگذاری علامت تجاری موقعی معتبر باشد که با واگذاری موسسه یا سرمایه تجارتی که علامت به آن تعلق دارد همراه باشد برای این که اعتبار آن محرز گردد،کافی است که آن قسمت از موسسه یا سرمایه تجارتی که در مملکت مذکور واقع است با حق انحصاری تولید یا فروش محصولات مربوط تحت علامت واگذار شده ، به انتقال گیرنده واگذار گردد.

 

ثبت اختراع در مشهد،ثبت اختراع،اختراع،مخترع


در حقوق داخلی ،با توجه به ماده 12 قانون ثبت علائم و اختراعات،علامت تجاری قابل نقل و انتقال آن در مقابل اشخاص ثالث وقتی معتبر خواهد بود که موافق مقررات این قانئن به ثبت رسیده باشد.
همچنین با عنایت به ماده 17 آیین نامه اجرای قانون ثبت علائم و اختراعات ،در صورتی که علامت به هر طریق قانونی مورد انتقال قرار گرفته باشد در 
اظهار نامهمربوط به تغییر نام صاحب علامت  نکات زیر صریحا قید شود:
الف- شماره ثبت در ایران
ب- نام واقامتگاه و تابعیت مالک جدید
ج- نام ونشانی نماینده قانونی او در ایران
همانطور که در ماده 18 آیین نامه مذکور آمده است ، مدارک قانونی انتقال و وکالتنامه و تصدیق ثبت علامت در ایران باید ضمیمه اظهار نامه شود(تصدیق ثبت بعد از ثبت تغییرات و درج آن در تصدیق به صاحب جدید علامت مسترد خواهد  شد).
با توجه به تبصره ذیل ماده مذکور ، در صورتی که انتقال در خارجه به ثبت رسیده باشد، رونوشت مصدق مستخرجه ی ثبت اداره علائم خارجی کافی است.


۰۵ خرداد ۹۴ ، ۰۹:۵۸ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ادمین

موضوعات غیرقابل ثبت در طرح صنعتی


موضوعات غیرقابل ثبت در طرح صنعتی


طرح های صنعتی زیر قابل حمایت نیستند:

1- طرح هایی که جدید یا اصیل نباشند؛

2- طرح هایی که تنها در نتیجه ی عملکرد فنی محصول ایجاد می شوند؛

3- طرح های حاوی نمادها یا نشان های رسمی؛

4- طرح های مخالف نظم عمومی یا اخلاق حسنه؛ طرح صنعتی جدید، با رعایت مفاد ماده ی 21 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتیو علائم تجاری، طرحی است که قبل از تسلیم اظهارنامه و قبل تاریخ حق تقدم، همانند آن به عموم عرضه نشده باشد. 


۰۵ خرداد ۹۴ ، ۰۹:۵۰ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ادمین

خالق یا مبتکر یک طرح صنعتی


خالق یا مبتکر یک طرح صنعتی


هرگونه ترکیبی از خطوط یا رنگ ها و هرگونه شکل سه بعدی با خطوط رنگ ها و یا بدون آن، یک طرح صنعتی تلقی خواهد شد، یه شرطی که چنین ترکیب یا شکلی به یک فرآورده صنعتی یا صنایع دستی شکل ظاهری خاصی بدهد و بتواند به عنوان طرحی برای یک فرآورده صنعتی یا صنایع دستی به کار رود. 

بهره برداری مادی از یک طرح صنعتی متعلق به خالق یا مبتکر طرح صنعتی است که به معنی ساخت، فروش، وارد کردن اقلام حاوی آن طرح صنعتی می باشد.

 


۰۵ خرداد ۹۴ ، ۰۹:۳۶ ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ادمین

قانون ثبت علائم تجاری مصوب سال1386


         قانون ثبت علائم تجاری مصوب سال1386 

 

  


ماده ٣٠ 

علامت ، علامت جمعی و نام تجاری عبارتند از:

الف) علامت یعنی هر نشان قابل رؤیتی که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.

ب) علامت جمعی یعنی هر نشان قابل رؤیتی که باعنوان علامت جمعی در اظهارنامه ثبت معرفی شود و بتواند مبدأ و یا هرگونه خصوصیات دیگر مانند کیفیت کالایاخدمات اشخاص حقیقی و حقوقی را که از این نشان تحت نظارت مالک علامت ثبت شده جمعی استفاده می کنند متمایز سازد.

ج) نام تجارتی یعنی اسم یا عنوانی که معرف و مشخص کننده شخص حقیقی یا حقوقی باشد.

 

ماده ٣١ 

حق استفاده انحصاری از یک علامت به کسی اختصاص دارد که آن علامت را طبق مقررات این قانون به ثبت رسانده باشد.

 

ماده ٣٢ 

علامت درموارد زیر قابل ثبت نیست :

الف) نتواند کالاها یا خدمات یک مؤسسه را از کالاها و خدمات مؤسسه دیگر متمایز سازد.

ب) خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد.

ج) مراکز تجاری یا عمومی را به ویژه درمورد مبدأ جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آنها گمراه کند.

د) عین یا تقلید نشان نظامی ، پرچم ، یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور، سازمانهایبین الدولی یا سازمانهایی که تحت کنوانسیونهای بین المللی تأسیس شده اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزاء آن علامت باشد، مگر آن که توسط مقامصلاحیت دار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط اجازه استفاده از آن صادر شود.

ه) عین یا به طرز گمراه کننده ای شبیه یا ترجمه یک علامت یا نام تجاری باشد که برای همان کالاها یا خدمات مشابه متعلق به مؤسسه دیگری در ایرانمعروف است. 

و) عین یا شبیه آن قبلاً برای خدمات غیرمشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آن که عرفاً میان استفاده از علامت و مالک علامت معروف ارتباط وجود داشتهو ثبت آن به منافع مالک علامت قبلی لطمه وارد سازد.

ز) عین علامتی باشد که قبلاً به نام مالک دیگری ثبت شده و یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتیاست که به لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب و گمراهی شود.

 

ماده ٣٣

اظهارنامه ثبت علامت به همراه نمونه علامت وفهرست کالاها یا خدماتی که ثبت علامت برای آنها درخواست شده و براساس طبقه بندی قابل اجراء یا طبقهبندی بین المللی باشد، به اداره مالکیت صنعتی تسلیم می شودپرداخت هزینه های ثبت علامت بر عهده متقاضی است .

 

ماده ٣٤ 

درصورتی که اظهارنامه دربردارنده ادعای حق تقدم به شرح مذکور در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی باشد که توسط متقاضی یا سلف او در هرکشور عضو کنوانسیون تقاضا شده است، طبق مفاد ماده ( 9) این قانون رفتار می شود.

 

ماده ٣٥ 

متقاضی می تواند تا زمانی که اظهارنامه او هنوز ثبت نشده ، آن را مسترد کند.

 

ماده ٣٦ 

اداره مالکیت صنعتی ، اظهارنامه را ازلحاظ انطباق با شرایط و مقررات مندرج در این قانون بررسی و درصورتی که علامت را قابل ثبت بداند، اجازه انتشار آگهیمربوط به آن را صادر می کند.

 

ماده ٣٧ 

هر ذی نفع می تواند حداکثر تا سی روز از تاریخ انتشار آگهی ، اعتراض خود را مبنی بر عدم رعایت مفاد بند (الف ) ماده ( 30 ) و ماده ( 32 ) این قانون به ادارهمالکیت صنعتی تسلیم نمایددراین صورت :

1- اداره مالکیت صنعتی رونوشت اعتراض نامه را به متقاضی ابلاغ کرده و بیست روز به او مهلت می دهد تا نظر خود را اعلام کندمتقاضی درصورت تأکید برتقاضای خود یادداشت متقابلی را به همراه استدلال مربوط به اداره مذکور می فرستد.

درغیر این صورت اظهارنامه وی مسترد شده تلقی خواهد شد.

2- اگر متقاضی یادداشت متقابلی بفرستد، اداره مالکیت صنعتی رونوشت آن را دراختیار معترض قرار می دهد و با درنظر گرفتن نظرات طرفین و مواد این قانونتصمیم می گیرد که علامت را ثبت و یا آن را رد کند.

 

ماده ٣٨ 

پس از انتشار آگهی اظهارنامه و تا زمان ثبت علامت ، متقاضی از امتیازات و حقوقی برخوردار است که درصورت ثبت برخوردار خواهد بودبا این حال هرگاه بهوسیله متقاضی ثبت درباره عملی که پس از آگهی اظهارنامه انجام شده ، دعوایی مطرح شود و خوانده ثابت کند که در زمان انجام عمل ، علامت، قانوناً قابل ثبتنبوده است ، به دفاع خوانده رسیدگی و درمورد ثبت یا عدم ثبت علامت تصمیم مقتضی اتخاذ می شود.

 

ماده ٣٩ 

هرگاه اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد که شرایط مندرج در این قانون رعایت شده است علامت را ثبت کرده و آگهی مربوط به ثبت آن را منتشر و گواهینامهثبت را به نام متقاضی صادر می نماید.

 

ماده ٤٠ 

حقوق ناشی از ثبت علامت ، مدت اعتبار و تمدید آن به شرح زیر است :

الف) استفاده از هر علامت که در ایران ثبت شده باشد، توسط هر شخص غیراز مالک علامت ، مشروط به موافقت مالک آن می باشد.

ب) مالک علامت ثبت شده می تواند علیه هر شخصی که بدون موافقت وی از علامت استفاده کند و یا شخصی که مرتکب عملی شود که عادتاً منتهی به تجاوزبه حقوق ناشی از ثبت علامت گردد، در دادگاه اقامه دعوی نمایداین حقوق شامل موارد استفاده از علامت یمی شود که شبیه علامت ثبت شده است واستفاده از آن برای کالا یاخدمات مشابه ، موجب گمراهی عموم می گردد.

ج) حقوق ناشی از ثبت علامت ، اقدامات مربوط به کالاها و خدماتی را که توسط مالک علامت یا با موافقت او به کشور وارد و در بازار ایران عرضه می گردد، شاملنمی شود.

د) مدت اعتبار ثبت علامت ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن می باشداین مدت با درخواست مالک آن برای دوره های متوالی ده ساله با پرداخت هزینهمقرر، قابل تمدید است . یک مهلت ارفاقی شش ماهه که از پایان دوره شروع می شود، برای پرداخت هزینه تمدید، با پرداخت جریمه تأخیر، درنظر گرفته میشود.

 

ماده ٤١ 

هر ذی نفع می تواند از دادگاه ابطال ثبت علامت را درخواست نمایددراین صورت باید ثابت کند مفاد بند (الف ) ماده(30) و ماده (32 ) این قانون رعایت نشدهاست .

ابطال ثبت یک علامت از تاریخ ثبت آن مؤثر است و آگهی مربوط به آن نیز دراولین فرصت ممکن منتشر می شودهر ذی نفع که ثابت کند که مالک علامت ثبتشده شخصاً یا به وسیله شخصی که از طرف او مجاز بوده است ، آن علامت را حداقل به مدت سه سال کامل از تاریخ ثبت تا یک ماه قبل از تاریخ درخواست ذی نفع استفاده نکرده است، می تواند لغو آن را از دادگاه تقاضا کنددرصورتی که ثابت شود قوه قهریه مانع استفاده از علامت شده است ، ثبت علامت لغو نمیشود.

 

ماده ٤٢ 

با رعایت این ماده و ماده ( 43 )، مواد ( 31 ) تا ( 41 ) این قانون درمورد علائم جمعی نیز قابل اعمال است . در اظهارنامه ثبت علامت جمعی ، ضمن اشاره بهجمعی بودن علامت ، نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از آن نیز ضمیمه می شودمالک علامت جمعی ثبت شده ، باید اداره مالکیت صنعتی را از هرگونهتغییر در ضوابط و شرایط مذکور در صدر این ماده مطلع کند.

 

ماده ٤٣ 

علاوه بر موجبات ابطال مذکور در ماده ( 41 )، هرگاه خواهان ثابت کند که مالک علامت ثبت شده از آن به تنهایی و یا برخلاف ضوابط مندرج در ذیل ماده( 42 ) از آناستفاده کرده و یا اجازه استفاده از آن را صادر می کند یا به نحوی از علامت جمعی استفاده کند یا اجازه استفاده از آن را بدهد که موجب فریب مراکز تجاری یاعمومی نسبت به مبدأ و یا هرخصوصیت مشترک دیگر کالا و خدمات مربوط گردد، دادگاه علامت جمعی را باطل می کند.

 

ماده ٤٤ 

قرارداد اجازه بهره برداری از ثبت یا اظهارنامه ثبت علامت باید به طور مؤثر کنترل اجازه دهنده بر کیفیت و مرغوبیت کالا و ارائه خدمات توسط استفاده کننده را دربرداشته باشددرغیر این صورت یا درصورتی که کنترل به طور مؤثر انجام نگیرد، قرارداد اجازه بهره برداری فاقد اعتبار خواهد بود.

 

ماده ٤٥ 

ثبت علامت جمعی یا اظهارنامه آن نمی تواند موضوع قرارداد اجازه بهره برداری باشد.

 

ماده ٤٦ 

اسم یا عنوانی که ماهیت یا طریقه استفاده از آن برخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد و یا موجبات فریب مراکز تجاری یا عمومی رانسبت به ماهیت مؤسس های فراهم کند که اسم یا عنوان معرف آن است ، نمی تواند به عنوان یک نام تجارتی به کار رود.

 

ماده ٤٧  

با رعایت قوانین و مقررات ثبت اجباری نامهای تجارتی ، این قبیل نامها حتی بدون ثبت، در برابر عمل خلاف قانون اشخاص ثالث حمایت می شوند.

هرگونه استفاده از نام تجارتی توسط اشخاص ثالث، به صورت نام تجارتی یا علامت یا علامت جمعی ، یا هرگونه استفاده از آنها که عرفاً باعث فریب عموم شود،غیرقانونی تلقی می شود.

۳۰ ارديبهشت ۹۴ ، ۱۴:۱۴ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ادمین

قانون ثبت اختراعات مصوب سال1386


قانون ثبت اختراعات مصوب سال1386

 

 دانلودقانون ثبت اختراعات 

 

ماده ١ 

اختراع نتیجه فکر فرد یا افراد است که برای اولین بار فرآیند یا فرآورد های خاص را ارائه می کند و مشکلی را دریک حرفه ، فن ، فناوری ، صنعت و مانند آنها حل می نماید.

 

ماده ٢

اختراعی قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد. ابتکار جدید عبارت است از آنچه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد و از نظر صنعتی ، اختراعی کاربردی محسوب می شود که در رشته ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد. مراد از صنعت ، معنای گسترده آن است و شامل مواردی نظیر صنایع دستی ، کشاورزی ، ماهیگیری و خدمات نیز می شود.

 

ماده ٣ 

گواهینامه اختراع سندی است که اداره مالکیت صنعتی برای حمایت از اختراع صادر می کند و دارنده آن می تواند از حقوق انحصاری بهره مند شود.

 

ماده ٤

 موارد زیر از حیطه حمایت از اختراع خارج است :
الف) کشفیات ، نظریه های علمی ، روش های ریاضی و آثار هنری .
ب) طرحها و قواعد یا روشهای انجام کار تجاری و سایر فعالیتهای ذهنی و اجتماعی .
ج) روشهای تشخیص و معالجه بیماریهای انسان یا حیوان .
 این بند شامل فرآورده های منطبق با تعریف اختراع و مورد استفاده در روش های مزبور نمی شود.
د) منابع ژنتیک و اجزاء ژنتیک تشکیل دهنده آنها و همچنین فرآیندهای بیولوژیک تولید آنها.
ه) آنچه قبلاً در فنون و صنایع پیش بینی شده باشد.
فن یا صنعت قبلی عبارت است از هر چیزی که در نقطه ای از جهان ازطریق انتشار کتبی یا شفاهی یا ازطریق استفاده عملی و یا هرطریق دیگر، قبل از تقاضا و یا درموارد حق تقدم ناشی از اظهارنامه ثبت اختراع ، افشاء شده باشد.

درصورتی که افشاء اختراع ظرف مدت شش ماه قبل از تاریخ تقاضا یا در موارد مقتضی قبل از تاریخ حق تقدم اختراع صورت گرفته باشد، مانع ثبت نخواهد بود.

و) اختراعاتی که بهره برداری از آنها خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی و اخلاق حسنه باشد.

 

ماده ٥  

چگونگی ذکر نام مخترع در گواهینامه اختراع و نحوه تعلق حق اختراع ثبت شده به شرح زیر است :

الف) حقوق اختراع ثبت شده منحصراً به مخترع تعلق دارد.

ب) اگر افرادی به صورت مشترک اختراعی کرده باشند، حقوق ناشی از اختراع مشترکاً به آنان تعلق می گیرد.

ج) هرگاه دو یا چند نفر، مستقل از دیگری اختراع واحدی کرده باشند شخصی که اظهارنامه اختراع خود را زودتر تسلیم کرده و یا درصورت ادعای حق تقدم هرکدام بتوانند اثبات کنند که در تاریخ مقدم اظهارنامه خود را به صورت معتبر تسلیم کرده اند، مشروط بر اینکه اظهارنامه مذکور مسترد یا رد نگردیده یا مسکوت گذاشته نشده باشد، حق ثبت اختراع را خواهند داشت .

د) حقوق ناشی از اختراع ثبت شده قابل انتقال است و درصورت فوت صاحب حق به ورثه او منتقل می شود.

ه) درصورتی که اختراع ناشی از استخدام یا قرارداد باشد، حقوق مادی آن متعلق به کارفرما خواهد بود، مگر آن که خلاف آن درقرارداد شرط شده باشد.

و) نام مخترع در گواهینامه اختراع قید میشود مگر این که کتباً از اداره مالکیت صنعتی درخواست کند که نامش ذکر نشود. هرگونه اظهار یا تعهد مخترع مبنی بر این که نام شخص دیگری به عنوان مخترع قید گردد، فاقد اثر قانونی است .

 

ماده ٦  

اظهارنامه ثبت اختراع که به اداره مالکیت صنعتی داده میشود، باید موضوعی را که حمایت از آن درخواست میشود، تعیین کرده و به فارسی تنظیم شود، دارای تاریخ و امضاء بوده و خواسته ، توصیف ادعا، خلاصه ای از توصیف اختراع و درصورت لزوم نقشه های مربوطه را دربرداشته باشد. هزینه های ثبت اظهارنامه از درخواست کننده ثبت دریافت میشود.

در تنظیم و تسلیم اظهارنامه باید موارد زیر رعایت شود:

الف) نام و سایر اطلاعات لازم درخصوص متقاضی ، مخترع و نماینده قانونی او، درصورت وجود و عنوان اختراع در اظهارنامه درج شود.

ب) درمواقعی که متقاضی شخص مخترع نیست، مدارک دال بر سمت قانونی وی همراه اظهارنامه تحویل گردد.

ج) ادعای مذکور در اظهارنامه ، گویا و مختصر بوده و با توصیف همراه باشد، به نحوی که برای شخص دارای مهارت عادی در فن مربوط واضح و کامل بوده و حداقل یک روش اجرائی برای اختراع ارائه کند. خلاصه توصیف فقط به منظور ارائه اطلاعات فنی است و نمی توان برای تفسیر محدوده حمایت به آن استناد کرد.

 

ماده ٧  

متقاضی ثبت اختراع تا زمانی که اظهارنامه او برای ثبت اختراع قبول نشده است می تواند آن را مسترد کند.

 

ماده ٨ 

اظهارنامه باید فقط به یک اختراع یا به دست های از اختراعات مرتبط که یک اختراع کلی را تشکیل میدهند مربوط باشد. دراختراع کلی ذکر نکردن ارتباط اجزاء آن موجب بی اعتباری گواهینامه اختراع مربوط نمی شود. متقاضی می تواند تا زمانی که اظهارنامه وی مورد موافقت قرار نگرفته است :

الف) اظهارنامه خود را اصلاح کند، مشروط بر آن که از حدود اظهارنامه نخست تجاوز نکند.

ب) آن را به دو یا چند اظهارنامه تقسیم کند. اظهارنامه تقسیمی باید دارای تاریخ تقاضای اولیه بوده و درصورت اقتضاء، مشمول حق تقدم اظهارنامه نخستین است .

 

ماده ٩ 

متقاضی می تواند همراه با اظهارنامه خود، طی اعلامیه ای حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس برای حمایت ازمالکیت صنعتی مورخ 1261 هجری شمسی ( 20 مارس 1883 میلادی ) و اصلاحات بعدی آن را درخواست نماید. حق تقدم می تواند براساس یک یا چند اظهارنامه ملی یا منطقه ای یا بین المللی باشد که در هر کشور یا برای هر کشور عضو کنوانسیون مذکور تسلیم شده است . درصورت درخواست حق تقدم :

الف) اداره مالکیت صنعتی از متقاضی میخواهد ظرف مدت معین ، رونوشت اظهارنامه ای را ارائه دهد که توسط مرجع ثبت اظهارنامه ای که مبنای حق تقدم است ، گواهی شده باشد.

ب) با پذیرش درخواست حق تقدم حمایتهای مذکور در کنوانسیون پاریس شامل آن خواهد بود. درصورت عدم مراعات شرایط مندرج در این ماده و مقررات مربوط به آن ، اعلامیه مذکور کان لم یکن تلقی میشود.

 

ماده ١٠ 

 بنا به درخواست اداره مالکیت صنعتی، متقاضی باید شماره و تاریخ اظهارنامه اختراعی را که در خارج تسلیم کرده و عیناً و ماهیتاً مربوط به اختراع مذکور در اظهارنامه تسلیم شده به اداره مالکیت صنعتی است ، ارائه دهد. همچنین با درخواست اداره مالکیت صنعتی متقاضی باید مدارک زیر را به اداره مذکور تسلیم کند:
الف) تصویر هرگونه نامه و اخطاریه ای که متقاضی درمورد نتایج بررسیهای انجام شده درخصوص اظهارنامه های خارج دریافت کرده است.

ب) تصویر گواهینامه اختراع که براساس اظهارنامه های خارجی ثبت شده است .
ج) تصویر هرگونه تصمیم نهایی مبنی بر رد اظهارنامه خارجی یا رد ثبت اختراع ادعا شده در اظهارنامه خارجی .

د) تصویر هر تصمیم نهایی مبنی بر بی اعتباری گواهینامه اختراع صادرشده براساس اظهارنامه خارجی .

 

ماده ١١ 

اداره مالکیت صنعتی تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه تلقی خواهد کرد مشروط بر این که اظهارنامه در زمان دریافت ، حاوی نکات زیر باشد:

الف) ذکر صریح یا ضمنی این نکته که ثبت یک اختراع تقاضا می شود.

ب) ذکر نکاتی که شناخت هویت متقاضی را میسر میکند.

ج) توصیف اجمالی اختراع .

 اگر اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد که اظهارنامه در زمان تقاضا فاقد شرایط فوق بوده است ، از متقاضی دعوت خواهد کرد تا از تاریخ ابلاغ ظرف سی روز اصلاحات لازم را انجام دهد و تاریخ تقاضا همان تاریخ دریافت اصلاحات مذکور خواهد بود ولی اگر در مهلت تعیین شده اصلاح صورت نگیرد، اظهارنامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.

 

ماده ١٢ 

چنانچه در اظهارنامه به نقشه هایی اشاره شود که در آن درج یا ضمیمه نشده است ، اداره مالکیت صنعتی از متقاضی دعوت میکند تا نقشه ها را ارائه دهد. اگر متقاضی دعوت را اجابت کرده و نقشه های مورد اشاره را ارائه نماید، اداره مذکور تاریخ دریافت نقشه را تاریخ تقاضا تلقی خواهد نمود. درغیر این صورت، تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه قید نموده و اشاره به نقشه ها را کأن لم یکن تلقی خواهد کرد.

 

ماده ١٣ 

پس از قید تاریخ تقاضا، اداره مالکیت صنعتی اظهارنامه را از نظر انطباق با شرایط مندرج در این قانون و آئین نامه آن ، بررسی خواهد کرد و درصورت تشخیص انطبا ق، اقدام لازم را برای ثبت اختراع انجام میدهد. درغیر این صورت اظهارنامه را رد و مراتب را به متقاضی ابلاغ می کند.

 

ماده ١٤ 

اداره مالکیت صنعتی پس از ثبت اختراع باید:

الف) درخصوص ثبت اختراع یک نوبت آگهی منتشر کند.

ب) گواهینامه ثبت اختراع را صادر کند.

ج) رونوشت گواهینامه ثبت اختراع را بایگانی و پس از دریافت هزینه مقرر، اصل آن را به متقاضی تسلیم کند.

د) به درخواست دارنده گواهینامه اختراع ، تغییراتی را در مضمون و نقشه های اختراع ، به منظور تعیین حدود حمایت اعطاء شده انجام دهد، مشروط بر این که در نتیجه این تغییرات ، اطلاعات مندرج در گواهینامه اختراع ازحدود اطلاعات مذکوردر اظهارنامه اولی های که اختراع براساس آن ثبت شده است ، تجاوز نکند.

 

ماده ١٥

حقوق ناشی از گواهینامه اختراع به ترتیب زیر است :

الف) بهره برداری از اختراع ثبت شده در ایران توسط اشخاصی غیر از مالک اختراع ، مشروط به موافقت مالک آن است . بهره برداری از اختراع ثبت شده به شرح آتی خواهد بود:

1- درصورتی که اختراع درخصوص فرآورده باشد:
اول) ساخت ، صادرات و واردات ، عرضه برای فروش، فروش و استفاده از فرآورده .

دوم) ذخیره به قصد عرضه برای فروش ، فروش یا استفاده از فرآورده .

2- درصورتی که موضوع ثبت اختراع فرآیند باشد:

اول) استفاده از فرآیند.

دوم) انجام هر یک از موارد مندرج در جزء ( 1) بند (الف ) این ماده درخصوص کالاهایی که مستقیماً از طریق این فرآیند به دست می آید.

ب) مالک می تواند با رعایت بند (ج ) این ماده و ماده ( 17 ) علیه هر شخص که بدون اجازه او بهره برداری های مندرج در بند (الف ) را انجام دهد و به حق مخترع تعدی کند و یا عملی انجام دهد که ممکن است منجر به تعدی به حق مخترع شود، به دادگاه شکایت کند.

ج) حقوق ناشی از گواهینامه اختراع شامل موارد زیر نمی شود:

1- بهره برداری از کالاهایی که توسط مالک اختراع یا با توافق او در بازار ایران عرضه می شود.

2- استفاده از وسایل موضوع اختراع در هواپیماها، وسائط نقلیه زمینی یا کشتی های سایر کشورها که به طور موقت یا تصادفاً وارد حریم هوایی، مرزهای زمینی یا آب های کشور میشود.

3 -بهره برداری هایی که فقط با اهداف آزمایشی درباره اختراع ثبت شده انجام می شود.

4- بهره برداری توسط هر شخصی که با حُسن نیت قبل از تقاضای ثبت اختراع یا درمواقعی که حق تقدم تقاضا شده است ، قبل از تاریخ تقاضای حق تقدم همان اختراع، از اختراع استفاده می کرده یا اقدامات جدی و مؤثری جهت آماده شدن برای استفاده از آن در ایران به عمل می آورده است .

د) حقوق استفاده کننده قبلی که در جزء( 4) بند (ج ) این ماده قید شده است ، تنها به همراه شرکت یا کسب و کار یا به همراه بخشی که در آن از اختراع استفاده می شده یا مقدمات استفاده از آن فراهم گردیده ، قابل انتقال یا واگذاری است .

 

ماده ١٦ 

اعتبار گواهینامه اختراع با رعایت این ماده ، پس از بیست سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه اختراع منقضی می شود. به منظور حفظ اعتبار گواهینامه یا اظهارنامه اختراع، پس از گذشت یک سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه و قبل از شروع هر سال، مبلغی که به موجب آئین نامه این قانون تعیین میشود، توسط متقاضی به اداره مالکیت صنعتی پرداخت می گردد. تأخیر در پرداخت، حداکثر تا شش ماه در صورت پرداخت جریمه مجاز است . درصورتی که هزینه سالانه پرداخت نشود، اظهارنامه مربوط مسترد شده تلقی و یا گواهینامه اختراع ، فاقد اعتبار می شود.

 

ماده ١٧ 

دولت یا شخص مجاز از طرف آن ، با رعایت ترتیبات زیر، می توانند از اختراع بهره برداری نمایند:

الف) درمواردی که با نظر وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط منافع عمومی مانند امنیت ملی، تغذیه ، بهداشت یا توسعه سایر بخشهای حیاتی اقتصادی کشور، اقتضاء کند که دولت یا شخص ثالث از اختراع بهره برداری نماید و یا بهره برداری از سوی مالک یا شخص مجاز  از سوی او مغایر با رقابت آزاد بوده و از نظر مقام مذکور، بهره برداری از اختراع رافع مشکل باشد، موضوع در کمیسیونی مرکب از رئیس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، یکی از قضات دیوان عالی کشور با معرفی رئیس قوه قضائیه ، دادستان کل کشور، نماینده رئیس جمهور و وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط مطرح و درصورت تصویب ، با تعیین کمیسیون مذکور، سازمان دولتی یا شخص ثالث بدون موافقت مالک اختراع ، از اختراع بهر هبرداری می نماید.

ب) بهره برداری از اختراع محدود به منظوری خواهد بود که در مجوز آمده است و مشروط به پرداخت مبلغ مناسب به مالک مذکور با درنظرگرفتن ارزش اقتصادی مورد اجازه میباشد. درصورتی که مالک اختراع یا هر شخص ذی نفع دیگر توضیحی داشته باشند، کمیسیون پس از رسیدگی به اظهارات آنان و لحاظ کردن بهره برداری در فعالیتهای غیررقابتی اتخاذ تصمیم خواهد کرد. کمیسیون می تواند بنا به درخواست مالک اختراع یا سازمان دولتی یا شخص ثالثی که مجوز بهره برداری از اختراع ثبت شده را دارد، پس از رسیدگی به اظهارات طرفین یا یکی از آنها در محدود های که ضرورت اقتضاء نماید، نسبت به تصمیم گیری مجدد اقدام کند.

ج) درصورتی که مالک اختراع ادعا نماید که شرایط و اوضاع و احوالی که باعث اتخاذ تصمیم شده دیگر وجود ندارد و امکان تکرار آن میسر نیست و یا این که ادعا نماید سازمان دولتی یا شخص ثالثی که توسط کمیسیون تعیین شده نتوانسته طبق مفاد تصمیم و شرایط آن عمل کند، موضوع در کمیسیون مطرح و بررسی و پس از استماع اظهارات مالک اختراع، وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط و بهره بردار، اجازه بهره برداری لغو شده و حسب مورد اجازه بهره برداری برای مالک یا بهره بردار دیگر صادر میشود. با احراز شرایط مقرر در این بند، اگر کمیسیون تشخیص دهد حفظ حقوق قانونی اشخاصی که این اجازه را کسب کرده اند، بقاء تصمیم را ایجاب می نماید آن تصمیم را لغو نمی کند.

درمواردی که اجازه بهره برداری توسط کمیسیون به شخص ثالثی داده شده است ، می توان آن مجوز را فقط به همراه شرکت یا کسب و کار شخص تعیین شده ازطرف کمیسیون یا به همراه قسمتی از شرکت یا کسب و کاری که اختراع در آن بهره برداری می شود، انتقال داد.

د) اجازه بهره برداری موضوع این ماده ، مانع انجام امور زیر نیست :
1- انعقاد قرارداد بهره برداری توسط مالک اختراع ، با رعایت مقررات این ماده .
2- بهره برداری مستمر از حقوق تفویضی توسط مالک اختراع طبق مندرجات بند (الف ) ماده ( 15). 

3- صدور اجازه استفاده ناخواسته طبق اجزاء ( 1) و ( 2) بند (ح ) این ماده .

ه) درخواست اجازه بهره برداری از کمیسیون باید همراه دلیل و سندی باشد که به موجب آن ثابت شود دستگاه دولتی یا شخص مجاز، از مالک اختراع درخواست بهره برداری کرده ولی نتوانسته است اجازه بهره برداری را با شرایط معقول و ظرف مدت زمان متعارف تحصیل نماید.

رعایت مراتب این بند، درصورت فوریت ناشی از مصالح ملی یا موارد حصول شرایط قهریه در کشور کلاً به تشخیص کمیسیون لازم نخواهد بود، مشروط بر آن که در این قبیل موارد مالک اختراع دراولین فرصت ممکن از تصمیم کمیسیون مطلع شود.

و) بهره برداری از اختراع توسط سازمان دولتی یا اشخاص ثالثی که توسط کمیسیون تعیین شد هاند، برای عرضه در بازار ایران است .

ز) اجازه کمیسیون درخصوص بهره برداری از اختراع در زمینه فناوری نیمه هادی ها، تنها در موردی جایز است که به منظوراستفاده غیرتجاری عمومی بوده یا درموردی باشد که وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط تشخیص دهد که نحوه استفاده از اختراع ثبت شده توسط مالک یا استفاده کننده آن غیررقابتی است .

ح) پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک ، در موارد زیر نیز با ترتیباتی که ذکر می شود قابل صدور است :

1- درصورتی که در یک گواهینامه اختراع ادعا شده باشد که بدون استفاده از یک اختراع ثبت شده قبلی قابل بهره برداری نیست و اختراع مؤخر نسبت به اختراع مقدم، متضمن پیشرفت مهم فنی و دارای اهمیت اقتصادی قابل توجه باشد، اداره مالکیت صنعتی به درخواست مالک اختراع مؤخر پروانه بهر ه برداری از اختراع مقدم را درحد ضرورت، بدون موافقت مالک آن، صادر می کند.

2- درمواقعی که طبق جزء ( 1) این بند پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک صادر شده باشد، اداره مالکیت صنعتی به درخواست مالک اختراع مقدم ، پروانه بهره برداری از اختراع مؤخر را نیز بدون موافقت مالک آن صادر می کند.

3- درصورت درخواست صدور پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک طبق اجزاء ( 1) و ( 2) این بند در تصمیم مربوط به صدور هر یک از پروانه های مذکور، حدود و کاربرد پروانه و مبلغ مناسبی که باید به مالک اختراع ذی ربط پرداخت شود و شرایط پرداخت ، تعیین می شود.

4- درصورت صدور پروانه بهره برداری طبق جزء ( 1) انتقال آن فقط به همراه اختراع مؤخر و درصورت صدور پروانه بهره برداری طبق جزء ( 2) انتقال آن فقط به همراه اختراع مقدم مجاز است .

5- درخواست صدور پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک مشروط به پرداخت هزینه مقرر می باشد.

6- درصورت صدور پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک، اجزاء ( 1) و ( 2) این بند و بندهای (ب ) تا (و) و نیز بند (ط ) این ماده قابل اعمال است .

ط) تصمیمات کمیسیون درمحدوده بندهای این ماده ، در دادگاه عمومی تهران قابل اعتراض است.

 

ماده ١٨  

هر ذی نفع می تواند ابطال گواهینامه اختراعی را از دادگاه درخواست نماید. درصورتی که ذی نفع ثابت کند یکی از شرایط مندرج در مواد (1)،(2) و(4) و صدر ماده ( 6) و بند (ج ) آن رعایت نشده است یا این که مالک اختراع ، مخترع یا قائم مقام قانونی او نیست ، حکم ابطال گواهینامه اختراع صادر می شود.

هر گواهینامه اختراع یا ادعا یا بخشی از ادعاهای مربوط که باطل شده است ، از تاریخ ثبت اختراع باطل تلقی می شود. رأی نهایی دادگاه به اداره مالکیت صنعتی ابلاغ می گردد و اداره مزبور آن را ثبت و پس از دریافت هزینه ، آگهی مربوط به آن را دراولین فرصت ممکن منتشر می کند.

 

ماده ١٩  

چنانچه مالک اختراع بخواهد ازاختراع ثبت شده استفاده کند، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور حداکثر ظرف مهلت یک هفته موضوع را به دستگاه یا دستگاه های ذی ربط منعکس می نماید.

دستگاه های مذکور در خصوص امکان بهره برداری از اختراع حداکثر ظرف مدت دوماه اظهار نظر نموده و نتیجه را جهت صدور پروانه بهره برداری کتباً به سازمان ثبت اسناد و املاک اعلام مینماید.

۳۰ ارديبهشت ۹۴ ، ۱۴:۰۹ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ادمین

چگونگی حمایت از طرح صنعتی

چگونگی حمایت از طرح صنعتی

 

همانطور که قبلا گفتیم طرح های صنعتی می تواند تحت حمایت دو نظام خاص یا کپی رایت مورد حمایت قرار گیرند. در اکثر کشور ها برای این که طرحی مورد حمایت قانون طرح های صنعتی قرار گیرد باید آن را ثبت نمود.

 

طرح صنعتی - حمایت از طرح های صنعتی

 

تعدادی از کشور ها بر اساس قوانین ملی خود یک طرح صنعتی را به عنوان یک اثر هنری تلقی و تحت نظام کپی رایت مورد حمایت قرار می دهند. همچنین در برخی از کشورها حمایت از طرح های صنعتی تحت دو نظام خاص و کپی رایت همزمان صورت می گیرد و در سایر کشور ها این دو کاملا مجزا هستند به عبارت دیگر، زمانی که متقاضی یکی از این دو نوع حمایت را انتخاب نماید دیگر حق برخورداری از حمایت قانون دیگر را ندارد.

همچنین تحت شرایطی خاص، یک طرح صنعتی می تواند تحت حمایت از قانون رقابت غیر منصفانه را نیز قرار گیرد، البته شرایط برخورداری از حمایت و حقوق و جبران خسارت تضمین شده در این قانون کاملا متفاوت است.

بعضی ها به لحاظ ماهیت طرح صنعتی آن را متفاوت از کپی رایت دانسته اند و در تمایز این دو گفته اند که اولا: طرح های صنعتی زمانی حمایت می شوند که ثبت شوند و حمایت از کپی رایت مستلزم ثبت آن نمی باشد. ثانیا: مدت حمایت از طرح های صنعتی معمولا کوتاه و بین 5 تا 15 سال است ولی مدت حمایت از کپی رایت طولانی و بین 30 تا 50 سال است ثالثا: کار هنری عمدتا به خاطر علاقه شخصی هنرمند است ولی طرح صنعتی برای رفع نیاز جامعه و تولید انبوه طراحی می شود و جنبه تجاری دارد، رابعا: طرح صنعتی با ثبت حمایت کامل و جامع به دست می آورد و حتی کپی غیر عادی آن نقض محسوب می شود ولی در کپی رایت نقض تنها با تولید همان اثر اصلی متصور است و عمد در آن لازم می باشد.

همانطور که گفتیم موافتنامه تریپس اعضا را مکلف می کند که ضمانت کنند مقتضیات تضمینی حمایت برای طرح های روی مواد پارچه ای بویژه از نظر هرگونه هزینه، بررسی یا انتشار بنحوی نباشند که به طور غیر متعارفی به فرصت مطالبه و جستجو و کسب چنان حمایتی صدمه بزنند.

با توجه به تاکید فوق، عده ای معتقدند که اگر یک عضو، حمایت از طرح های صنعتی را از طریق حق تکثیر مقرر کند، مقتضیات راجع به هزینه بررسی یا انتشار به آسانی از میان می روند؛ زیرا کنوانسیون برن هیچ گونه تشریفاتی (و در نتیجه هزینه های ناشی از آن تشریفات) را مجاز نمی دارد، در حالی که سایر مقررات موافقت نامه تریپس راجع به طرح ها و گنجانیدن مقررات کنوانسیون پاریس راجع به طرح های صنعتی در یک موافقتنامه به وسیله ارجاع به آنها، غیرقابل اعمال می شوند به جای آن ها مقررات موافقتنامه راجع به حق تکثیر، جانشین مقررات کنوانسیون پاریس می شوند.

۳۰ ارديبهشت ۹۴ ، ۱۳:۵۵ ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ادمین