ثبت علامت تجاری و موافقتنامه مادرید
اظهارنامه برای ثبت علامت که اظهارنامه بین المللی نامیده می شود توسط درخواست کننده به کشور مبدا تسلیم می گردد. درخواست کننده باید تبعه کشوری باشد که طرف موافقتنامه مادرید است و باید شخص حقیقی یا حقوقی باشد که اقامتگاه یا مقر حقیقی و موثر صنعتی یا تجاری در چنان کشوری داشته باشد. به عبارت دیگر علامتی که ثبت بین المللی آن مورد نظر است ابتدا باید در سطح ملی توسط اداره ثبت علائم کشور مبدا درخواست کننده به ثبت رسانیده شود.
کشور مبدا باید دارای شرایط زیر باشد:
1- یک کشور طرف موافقتنامه مادرید باشد که متقاضی ثبت بین المللی علائم تجاری در آن یک مقر حقیقی و موثر صنعتی یا تجاری دارد.
2- اگر وی هیچ مقر حقیقی و موثر صنعتی و تجاری در چنان کشوری نداشته باشد کشور طرف موافقتنامه مادرید که اقامتگاه درخواست کننده در آن است کشور مبدا خواهد بود.
3- اگر درخواست کننده فاقد یک مقر حقیقی و موثر صنعتی یا تجاری باشد و اقامتگاهی هم در آن کشور نداشته باشد در این صورت کشور طرف موافقتنامه مادرید که درخواست کننده تبعه آن است کشور مبدا خواهد بود.
خلاصه اینکه کشور مبدا که اظهارنامه ثبت بین المللی باید بر اساس ثبت علامت تجاری در آن کشور صورت گیرد، کشوری است که درخواست کننده تبعه آن است یا دارای یک مقر حقیقی و موثر صنعتی و تجاری در چنان کشوری است یا اقامتگاه وی در آن کشور قرار دارد. بنابراین اگر متقاضی ثبت بین المللی علامت تجاری دارای چنان ارتباطی با یکی از کشور های عضو موافقتنامه مادرید نباشد نمی تواند از مزایای این سیستم برای ثبت علامت خود در سطوح بین المللی استفاده و اقدام کند. به عبارت دیگر ثبت بین المللی علامت تجاری در قالب نظام مادرید توسط شخص حقیقی یا حقوقی که از طریق مقر حقیقی و موثر صنعتی یا تجاری، اقامتگاه یا تابعیت با یکی از کشورهای عضو موافقتنامه مادرید ارتباط نداشته باشد امکان پذیر نیست.به هر حال در چنین شرایطی متقاضی ثبت بین المللی علامت تجاری ناگریز است که خارج از نظام مادرید اقدام به ثبت علامت خود نماید.
