اختراع سری

اختراع سری

در قوانین تعدادی از کشورهاهر زمان که انتشار یا افشاء اختراع از طریق انتشار گواهی اختراع (اظهارنامه یا ورقه اختراع) بر اساس تشخیص اداره صلاحیدار دولتی مربوط، مضر امنیت ملی باشد، در این صورت تحت شرایطی بنا به دستور مقام ذیصلاح اختراع محرمانه تلقی و از انتشار اظهارنامه یا ورقه اختراع خودداری خواهد شد.

در حقوق انگلیس در رابطه با اختراعاتی که حاوی اطلاعاتی در مورد امنیت ملی است یا اختراعاتی که انتشار اطلاعات موجود در آن مخل امنیت کشور باشد، مقررات خاصی از حیث انتشار وجود دارد. در این قبیل اختراعات و همچنین اختراعات مربوط به انرژی اتمی اعم از نظامی و غیر نظامی به لحاظ امنیتی، اطلاعات موجود در اوراق اختراعات مربوط، محرمانه نگهداشته می‌شود و این قبیل اختراعات برخلاف اختراعات معمولی منتشر نخواهد شد و در واقع دولت به لحاظ مسائل امنیتی این حق را برای خود قائل است که بر خلاف معمول، از انتشار اظهارنامه اختراع و همچنین ورقه اختراع جلوگیری نماید. 

البته برای جلوگیری از ورود خسارت به مخترع در این فرض، دولت می تواند خسارات وارده به مخترع را که از محرمانه بودن اختراع ناشی شده است جبران نماید. 

اداره ی ثبت اختراع

اداره ی ثبت اختراع

ادارة کل مالکیت صنعتی واقع در تهران، خیابان قائم فراهانی،نرسیده به خیابان شهید بهشتی ،سازمان ثبت اختراعات و مالکیت صنعتی است، در این اداره خدماتی چون ثبت اختراع، علامت تجاری، طرح صنعتی، ثبت شرکت‌ها ،تجاری سازی و ... ارائه می شود.

 

 

فرد مخترع برای ثبت اختراع باید به به سایت اداره کل  مالکیت صنعتی (www.ssaa.ir) مراجعه کرده و جهت تحویل مدارک در انتهای پروسه ثبت و همچنین جهت انجام برخی از امور اداری در طول انجام مراحل ثبت باید به اداره ثبت اختراعات مراجعه نماید.

صاحب علامت تجاری، برای ثبت علامت خود باید به اداره مالکیت صنعتی مراجعه نماید و با تحویل مدارک خود جهت ثبت علامت خود اقدام نماید.

اداره ثبت اختراع و ثبت علامت تجاری در حال حاضر فقط در تهران است و ثبت اختراع و علامت تجاری تنها و در اداره کل ثبت شرکت‌ها و مالکیت صنعتی انجام می‌گیرد. ثبت اختراع در مراحل ابتدائی شامل ثبت اظهارنامه و تسلیم مدارک لازم و متون اختراعی مشود و می توان پروسه ثبت را بطور آن لاین (اینترنتی) انجام داد و با دریافت کد و رمز مربوطه جریان ثبت را پیگیری نمود ولی در برخی از مراحل (صدور ابلاغیه جهت مراجعه حضوری) و همچنین اخذ و تایید برخی از نامه ها و در صورت نهائی شدن ثبت جهت تشکیل پرونده و ارائه اصل و کپی مدارک برای صدور سند اختراع باید حضورا" به اداره ثبت اختراعات مراجعه گردد.

ثبت اختراع و ضرورت آن

 ثبت اختراع و ضرورت آن

برخلاف حق مولف، علائم تجاری و نشانه های جغرافیایی که ثبت آنها در غالب کشور ها از جمله ایران اختیاری است، ثبت اختراع با توجه به آثار مادی و معنوی که برای مالک آن دارد، امری حیاتی و ضرورت آن غیر قابل انکار است. به طور کلی ثبت اختراع برای مالک آن می تواند دارای فواید زیر باشد: 

 

 

1-    ثبت اختراع و اخذ ورقه مربوط، به مالک آن حق انحصاری می دهدتا به موجب آن بتواند دیگران را از استفاده تجاری اختراع مانع شود، یا آن را متوقف سازد، که این امر می تواند تاثیر بسزایی در جلوگیری و کاهش فعالیت جاعلین و تقلید کنندگان داشته باشد و رقابت سالمی را ایجاد نماید. به عنوان مثال،اگر شرکتی مالک یک اختراع ارزشمند باشد یا اجازه بهره برداری از آن را کسب کرده باشد، قادر خواهد بود   که در مقابل ورود رقیبان به بازار های همان اختراع موانعی را به وجود آورد و این کار به شرکت مالک اختراع کمک خواهد کرد تا به عنصر فعال و برجسته در بازار های مربوط تبدیل گردد.

2-    اگر مالک اختراع هزینه ای را بابت تحقیق و توسعه صرف کرده باشد، ثبت اختراع و حقوق انحصاری ناشی از آن، موجب جبران هزینه ها و برگشت بیشتر سرمایه گذاری خواهد شد.

3-    با ثبت اختراع و اخذ ورقه مربوط به آن، مالک اختراع اعم از شخص حقیقی یا حقوقی می تواند حق استفاده و بهره برداری از آن را در قالب لیسانس به سایرین واگذار نماید و با دریافت حق الامتیاز درآمد بیشتری را کسب کند.

4-    اگر مالک اختراع یک شرکت باشد با ثبت اختراع و اخذ ورقه آن میتواند از طریق لیسانس های دوجانبه از اختراعات و فناوری شرکت های دیگر به طور متقابل استفاده کند و در این صورت شرکت ها اجازه خواهند داشت، که از یک یا چند اختراع مربوط به یکدیگر تحت شرایط مقرره در قرار داد استفاده و بهره برداری نمایند و از این طریق دسترسی به نوآوری ها و فناوری جدید در قالب قرار دادهای واگذاری دو جانبه برای شرکت ها امکان پذیر خواهد بود.

5-    دسترسی به بازار های جدید نیز با اخذ ورقه اختراع و واگذاری اجازه بهره برداری از اختراعات از سوی مالکین به سایرین امکان پذیر میگردد و زمینه حمایت از اختراع حتی در بازار های خارجی مربوط فراهم مینماید .

6-    ثبت اختراع خطر نقض حق مربوط را کاهش می دهد، زیرا با کسب حمایت از اختراع مالک آن قادر خواهد بود از اینکه سایرین بتوانند همان اختراع را ثبت کنند جلوگیری نماید و همچنین احتمال نقص حقوق سایرین را هنگام بهره برداری تجاری از محصولات مربوط کاهش دهد.مضافا اینکه ثبت اخترع باعث می شود که دیگران نتوانند اختراع مشابه را به ثبت برسانند و از سوی دیگر با ثبت اختراع اصل این است که اختراع دارای ویژگی های مقرره در قانون است و به طور چشمگیری با داتش پیشین تفاوت دارد.

7-    با ثبت و اخذ ورقه اختراع مالک آن میتواند با جمع آوری منابع مالی و سرمایه از طریق دریافت وام و سایر منابع، توانایی عرضه محصول اختراعی خود را به بازار پیدا کند، به ویژه اینکه اگر در زمینه بیولوژی اختراعات وجود داشته باشد، می تواند سرمایه گذاران زیادی را جذب کند.

8-    همانطور که در بند های قبلی ب طور ضمنی تاکید شده است، ثبت اختراع و اخذ ورقه مربوز به آن،توانایی مالک اختراع را برای اقدام قانونی علیه تقلیدکنندگان و ناقصین حقوق انحصاری ناشی از ورقه اختراع افزایش می دهد.

9-    ثبت و اخذ ورقه اختراع، جایگاه شرکت صاحب اختراع  را از حیث مهارت و توانایی، افزایش میدهد و شرکای تجاری، سرمایه گذاران، سهامداران و مشتریان ممکن است اختراع های شرکت را به عنوان نشانه ای از سطح بالای مهارت و دانش، تخصص و ظرفیت و فناوری شرکت تلقی نمایند. همچنین برای جمع آوری منابع مالی و یافتن شرکای تجاری و ارتقای ارزش تجاری شرکت می تواند نقش مهمی داشته باشد و در این راستا است که برخی از شرکت ها، اختراعات خود را در آگهی تبلیغاتی درج میکنند تا بدین طریق جایگاه نوآورانه در نظر عموم به وجود آورند.

ثبت اختراع و معافیت سربازی

 

ثبت اختراع و معافیت سربازی 

طی تعاملات صورت گرفته با بنیاد ملی نخبگان، افرادی که داری اختراع هستند می توانند دوره ی سربازی خود را با اجرای طرح های پژوهشی و انجام طرح های تحقیقاتی به پایان برسانند.
دانشجویان  با داشتن معدل بالای 17 و داشتن یک اختراع مورد تایید از بنیاد ملی نخبگان و یا یک مقاله علمی و پژوهشی  هم میتوانند دوره ی سربازی خود را تنها با انجام طرح های تحقیقاتی به پایان برسانند. همچنین علاوه بر مقالات علمی - پژوهشی داخل، نشریات مورد تایید وزارت علوم، وزرات بهداشت، ISI  خارج از کشور هم مورد قبول است.
برای آگاهی از افراد مشمول معاف از خدمت دوره ی سربازی آیین‌نامه ارائه تسهیلات نظام وظیفه بنیاد ملی نخبگان (کلیک کنید) را مطالعه فرمایید. 
طبق آیین نامه بنیاد ملی نخبگان، در جهت حمایت از افراد مخترع و نخبه خدمت سربازی این افراد در محل مورد درخواست خودشان و متناسب بر تخصص آنها امکان پذیر است.
هر اختراعی قابلیت معافیت از سربازی را ندارد.  ثبت اختراع در ایران یک کار قضایی محسوب می شود ،فرد مخترع نسبت به اختراع خود حق مالکیت دارد و حتی اگر اختراع مورد نظر فاقد بار علمی باشد برای فرد مخترع امتیاز و حق مالکیت در نظر گرفته می شود. اختراعاتی شامل این طرح می شوند که دارای تاییدیه علمی از مراجع علمی میباشند این تاییدیه توسط سه نهاد برای اختراعات صادر میشود :

1.    دانشگاه ها

2. سازمان پژوهشهای علمی صنعتی ایران

3. پارکهای علم و فناوری 

پس از اینکه فرد طرح خود را برای این مراجع ارسال کرد در صورت تایید،  برای اختراع مورد نظر تاییدیه علمی صادر میشود.
پس از صدور تاییدیه علمی، در صورت کامل بودن مدارک و مستندات اختراع آنها را را به بنیاد ملی اختراعات ارسال میکنید و پس از طی مراحلی از خدمت سربازی معاف میشوید و آنرا تنها با اجرای طرح های پژوهشی به پایان می رسانید.

 

 

اختراع و نوآوری

اختراع و نوآوری

برخی از مشهور ترین اختراعات قرن نوزدهم حاصل تلاش کسانی است که نام آنها فراموش شده است. نامی که همراه با محصولات به ذهن ما متبادر می شود، معمولا نام کارآفرینانی است که این اختراعات را به مرحله کاربردتجاری رسانده اند.

 

 

اختراع جارو برقی

به عنوان مثال، جارو برقی را مخترعی به نام جی.موری سپنگلر ابداع کرد و نام اصلی آن " جاروی مکنده الکتریکی"  بود. او با یک تولید کننده محصولات چرمی ملاقات کرد که از جارو برقی هیچ نمی دانست، اما درباره بازاریابی و فروش آن ایده هایی بکر داشت: دابلیو.اچ.هور.

 

اختراع چرخ خیاطی

یکی از اهالی بوستن به نام الیاس هو نیز به همین شکل نخستین ماشین خیاطی جهان را در سال 1846 اختراعکرد. او که به رغم مسافرت به لندن موفق به فروش ایده اش در آن شهر نشد، به آمریکا بازگشت و در کمال تعجب دریافت که شخصی به نام آیزاک سینگر اختراع او را به سرقت برده و کسب و کاری پر رونق را به راه انداخته است. اگرچه دست آخر سینگر ناگریز شد حق امتیاز همه ماشین هایی را که تا آن زمان ساخته بود به الیاس هو بپردازد، امروز اغلب مردم ماشین خیاطی را به نام سینگر می شناسند و نه هو .

 

اختراع تلگراف

ساموئل مورس، که نامش به عنوان پدر تلگراف جاودانه شده است، در واقع کدی را اختراع کرد که صرفا شامل نام خودش میشد و باقی ماجرا حاصل تلاش دیگران بود. آورده آقای مورس انرژی پایان ناپذیر و چشم انداز بلند پروازانه اش بود. او برای آنکه چشم اندازش را محقق کند، مهارت های بازارایابی و سیاسی خود را در آمیخت تا بتواند از منابع مالی دولت آمریکا برای گسترش ابزاری که برای اولین بار می توانست مردم را از فاصله های دور به یکدیگر متصل کند استفاده کند. تنها پنج سال پس از نمایش اولیه این ابزار، بیش از پنج هزار مایل خط تلگراف در آمریکا کشیده شد و مورس "بزرگترین مرد نسل خو" لقب گرفت.

 

اختراع مشترک

اختراع مشترک
 

 بسیاری از ابداعات به وسیله ی چندین مبدع ایجاد می شود، در چنین مواردی، حق ابداع به صورت مشترک به مبدعان تعلق دارد در نتیجه آنها می توانند باهم برای ثبت اختراع اقدام کنند و متقاضیان مشترک محسوب می شوند. 

 

در این حالت، سوالات متعددی پیش می آید؛ برای مثال، تا کجا یکی از متقاضیان می تواند بدون وابستگی به سایر متقاضیان عمل کند و تا چه اندازه یک متقاضی می تواند دیگر متقاضیان را با توجه به حقوق مشاعی خود محدود کند؟ یا آیا هر متقاضی می تواند سهم خود را از تقاضانامه ی مشترک به اشخاص ثالث بفروشد یا انتقال دهد؟ یا این که مراحل ثبت تقاضانامه ی اختراع مشترک، چگونه صورت می گیرد؟ 
همان گونه که جای دیگر در مورد نحوه ی برخورد با مباحث مالکیت مطرح شد، در اینجا نیز، پاسخ به سوالات مذکور تا حد زیادی وابسته به قوانین کشور های مربوط است. نوع مالکیت مشترک، ممکن است موجب ایجاد وضعیت های مختلفی شود. استفاده از مشاوران زبده، بیش ترین اهمیت را در بررسی نتایج هر وضعیت ویژه دارد. در قوانین بعضی کشورهای خاص، به ویژه آمریکا، متقاضیان یا مالکان اختراع مشترک ممکن است بتواند هر کدام، مستقل، مجوزهای بهره برداری را به اشخاص ثالث واگذار کنند؛ یعنی حتی در مواردی که اختلاف حل نشده ای بین متقاضیان وجود دارد، هردو برای تجاری سازی اختراع، آزاد هستند؛ اگرچه آنها، نمی توانند مجوز بهره برداری انحصاری را در دیگر سرزمین ها اعطا کنند.از سوی دیگر، در کشورهای دیگر، قانون گذار حقوق مدنی، تصریح دارد که، هیچ کدام از متقاضیان مشترک نمی توانند بدون کسب رضایت از دیگر شرکا، مجوز بهره برداری را به اشخاص ثالث واگذار کنند.
به آسانی میتوان عدم توافق و تعارض منافع احتمالی را در میان مبدعان مشترک، پیش بینی کرد و مالکیت مشترک همراه با تعارض آزادی عمل، مستلزم نظرات مشترکی برای حقوق و تعهدات هر مبدع است. اگر یکی از شرکا بخواهد اختراع او در حالت اسرار تجاری باقی بماند و با یکی از شرکا بخواهد تقاضانامه ی اختراع خود را پس بگیرد چه اتفاقی می افتد؟ اگر شرکا، به صورت مساوری در هزینه های اختراع سهیم نشوند یا وقتی که هر دو مخترع یا یکی از آنها در اختراعات مشترک، وظیفه ی انتقال مالکیت به کار فرمارا داشته باشند، چگونه باید مشکل را حل کرد؟ حقوق اختراع برای همه ی این مسائل، راه حل ارائه نمی کند و هر اختلافی باید پیشاپیش و قبل از مهلت تعیین شده به وسیله ی اختراع، حل شود. 
با توجه به موارد مذکور به مبدعان توصیه می شود درباره اصولی که در ابداعات و یا مالکیت های مشترک بر پایه ی آن عمل خواهند کرد، توافق کنند و قراردادها و توافقات را قبل از تنظیم تقاضا نامه، رسمس کنند – حتی اگر باهم صمیمی باشند. حتی بهتر است که در همان آغاز ابداع، اقدامات لازم صورت گیرد. 

بخش دوم: ثبت اختراع یک ابداع

بخش دوم: ثبت اختراع یک ابداع 

 

ب- ادعای حق تقدم تحت کنوانسیون پاریس

وقتی که تقاضانامه ای که تسلیم شد، امکان افزودن موارد جدید وجود ندارد. اگر متقاضی در تحقیقات بیشتر، به این نتیجه برسد که همه ی موارد ابداع را در نظر نگرفته است، می تواند تقاضانامه جدیدی تسلیم کند و حمایت موارد توسعه یافته را در تقاضانامه ی دیگری درخواست نماید. چنین تقاضانامه ی متعاقبی می تواند در حدود دوازده ماه بعد از تسلیم تقاضانامه ی اول ارائه شود و می تواند از ادعای حق تقدم تقاضانامه ی قدیمی استفاده کند. 

 

حق تقدم در کنوانسیون پاریس دو جنبه دارد:
1-    بر اساس کنوانسیون پاریس، تقاضانامه ی متاخری که به حق تقدم تقاضانامه ی اول استناد می کند در تقابل با محتوای تقاضانامه ی مذکور به عنوان دانش مقدم قرار نمی گیرند؛ 
2-    اگر بعد از تاریخ حق تقدم و قبل از ارائه ی تقاضانامه ی دوم، دانشی درباره‌ی تقاضانامه‌ی اول منتشر شود، این افشاء، در مقابل تقاضانامه‌ی دوم قرار نمی گیرد. البته این حمایت تنها تا محدود‌ه‌ی موضوعات افشاء شده‌ی تقاضانامه اول گسترش میابد. 
ساده ترین شکل حمایت ابداع، این است  که تقاضانامه‌ی نخستینی با حق تقدم در داخل کشور تسلیم شود و زمانی که تاریخ تسلیم برای تقاضانامه ی اول ثبت شد، متقاضی می تواند از 12 ماه فرصت برای تسلیم تقاضانامه‌ی بعدی، با ادعای حق تقدم تقاضانامه‌ی  اولیه استفاده کند. تقاضانامه‌ی دوم ممکن است شامل عناصر ابداعی جدید باشد، با این حال، باید شرط وحدت- اصل ابداعی واحد برای همهی ادعاهای تقاضانامه- در آنها لحاظ شده باشد. 
برای بهره برداری از منافع حق تقدم , باید درباره هر ابداع ادعایی در تقاضانامه های متاخر , کلیتی در تقاضانامه دارای حق تقدم آمده باشد . حداقل در اروپا , رویه قضایی , محدودیت های سختی برای امکان ادعای حق تقدم ایجاد کردهاست . موضوعات و ادعاهایی که در تقاضانامه های متاخر , اولین بار شرح داده می شوند از منافع حق تقدم ناشی از تاریخ تسلیم تقاضانامه اولیه سود نمی برند , بلکه تاریخ حق تقدم خود را در یافت می کنند .مزیت ذکر کردن همه عناصر و ادعاها در یک تقاضانامه واحد نسبت به زمانی که این عناصر و ادعاها در چند تقاضانامه جداگانه مطرحشوند , کاهش هزینه هاست . همچنین اگر برخی از عناصر ابداع , دیر ذکر شوند و ابداعی را ( به طور مستقل ) در خود تشکل ندهند ,ممکن است بحث غیر بدیهی بودن پیش بیاید و شروط لازم برای اثبات ابداع حاصل نشود . 
متقاضی , به ویژه در رقابت های فنی می خواهد عناصری را که به تازگی در ابداعی توسعه یافته تا حد امکان , هر چند کوتاه , به صورت حمایت نشده رها کند و افشا نکند تا در دسترس رقبا قرار نگرد . برای این خط مشی , باید تسلیم تقاضانامه عناصر جدید در هر مرحله یفرایند ابداعی , صورت گیرد . از انجایی که یک تقاضانامه می تواند بیش از یک حق تقدم را ادعا کند , همه تقاضانامه های اضافه شده ی در بر دارنده عناصر جدید , در هر مرحله از فرایند ابداع , می توانند حامی تقاضانامه های بعدی باشند . به گونه ای که تقاضانامه پایانی , از ادعای حق تقدم نسبت به تمامی عناصر مزبور در تقاضانامه های قبلی برخوردار است .
نکته ای که باید به آن دقت کرد , این است که تاریخ تسلیم نخستین تقاضانامه تعیین کننده انقضای مدت دوازده ماهه حق تقدم است . ممکن است تقاضانامه های دیگری تسلیم شود و حق تقدم آنها نیز ادعا گردد , اما فاصله اولین تقاضانلمه تا آخرین آن , دوازده ماه است . برای مثال یک عنصر ججدید توسعه یافته , پانزذه ماه پس از تسلیم تقاضانامه اولیه نمی تواند با تسلیم تقاضانامه جدید به ابداع اضافه شود و از دعاهای حق تقدم تقاضانامه نخستین , جهت درخواست حمات از ابداع استفاده کند  .

ادامه دارد

بخش سوم: اعراض (ترک) تقاضانامه

 

ثبت اختراع یک ابداع

ثبت اختراع یک ابداع 

مسائل ویژه ای که مبدع با آن روبه رو می شود، عبارتند از:

1- چه زمانی باید تقاضانامه ی اول را تسلیم کند؟

2- چگونه از ابداعات اضافی (توسعه یافته) بعد از تقاضانامه ی اول حمایت می شود؟ 

3- چگونه باید فرآیند تحقیق و توسعه را با محدودیت های مالی و حقوقی ناشی از مقررات و کمبود منابع، تنظیم کرد؟

 

 

چنین خط مشی ای، پلی میان شکاف فنون (خط مشی) کوتاه مدت برای تقاضانامه های منرد و عوض های (پاداش) بلند مدت تری مانند این که آیا مجوز بهره برداری به خارج از موسسه خود متقاضی داده شود و یا درون سازمان موجود متقاضی، استفاده شود یا اینکه یک شرکت مستقل به وجود آید، ایجاد می کند. 

الف- چه زمانی باید تقاضانامه ی اول را تسلیم کند؟
برای به حداقل رساندن خطر از دست رفتن ابداع به وسیله انتشار یا حق اختراع دیگر، تقاضانامه ی اولیه باید هرچه سریع تر تکمیل شود؛ حتی تاخیر یک روزه ممکن است ابداع را به رقیب واگذار نماید. 
غیر از وظیفه نوشتن تقاضانامه به شیوه ی مخصوص، متقاضی باید سعی کند تقاضانامه را در سریعترین زمان ممکن یعنی زمانی که اجرای آن امکان پذیر شد – معیاری در حقوق اختراع آمریکا که به طور وسیع مورد استفاده قرار می گیرد – تسلیم کند. 
همان گونه که قبلا بیان شد شرط افشای کافی میان کشور ها و مراجع متفاوت است، اما یک وکیل اختراع باید قادر باشدزمان مناسب برای تسلیم تقاضا نامه را پیشنهاد کند . به عنوان یک قاعده ی کلی باید گفت زود اقدام کردن، بهتر از دیر اقدام کردن است. در برابر خطر تصاحب ابداع از سوی رقیب از سوی رقیب، هیچ چاره ای جز این وجود ندارد. 
دلیل اساسی اقدام سریع این است که خطر از دست دادن قدرت حمایت ابداع، با مزایایی که از تاخیر تقاضانامه ی اول ه دست می آید، برابر نیست. ممکن است شرایط به گونه ای باشد که خطر تسلیم تقاضانامه با تاخیر، موجه باشد اما به عنوان یک قاعده کلی، تسلیم سریع تقاضانامه و سازگار نمودن و انعطاف خط مشی متقاعب به روز تسلیم تقاضانامه به نظر می رسد که توصیه ی خوبی باشد. تسلیم سریع تقاضانامه  و سازگاری و انعطاف بعدی خط مشی با توجه به روز تسلیم تقاضانامه، توصیه ی خوبی به نظر می رسد. 

ادامه دارد ....

 

بهره برداری کردن از اختراع

  بهره برداری کردن از اختراع  

بهره برداری کردن از اختراع ثبت شده توسط اشخاصی غیر از مالک اختراع یا  مخترع مشروط به موافقت مالک آن است .

 

بهره برداری از اختراع ثبت شده شامل هر یک از اعمال زیر است :
1-    هنگامی که اختراع در خصوص یک فرآورده باشد:
-    ساخت ، وارد کردن ، عرضه برای فروش ، فروش و استفاده از فرآورده.
-    ذخره چنین کالایی به قصد عرضه برای فروش ، فروش یا استفاده .
2-    هنگامی که موضوع ثبت اختراع یک فرآیند است :
-    استفاده از فرآیند .
-    انجام هریک از افعال مندرج در بند (1) فوق در خصوص کالاهایی که مستقیما از طریق این فرآیند به دست به دست آمده اند.

 

بهره برداری از اختراع  

این عبارت در بند (ب) ماده 4 کنوانسیون پاریس به کار رفته است.

به موجب این بند، درخواست های بعدی اشخاص ثالث که قبل از انقضاء مواعد مذکور در یکی از کشورهای عضو اتحادیه به عمل آید، به وسیله اعمالی که در این فاصله انجام خواهد گرفت از اعتبار نخواهد افتاد خواه مخصوصا به موجب تسلیم درخواست دیگر یا انتشار اختراع یا بهره برداری از آن یا فروش نسخه هایی از طرح و نمونه صنعتی یا اعمال محدودیت که در هر حال این اعمال موجد هیچگونه حق یا مالکیت شخصی برای اشخاص ثالث نخواهد بود. حقوق اکتسابی اشخاص ثالث قبل از اولین روز تقاضا که مبنای حق تقدم است به موجب قانون داخلی هر یک از کشورهای عضو اتحادیه محفوظ است. 

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

  1-هر شخصی با رعایت مقررات معمول در یکی از کشورهای اتحادیه اظهارنامه مربوط به تقاضای ورقه اختراع یا ثبت مدل اشیاء مصرفی یا طرحها و نمونه‌های صنعتی یا علامت کارخانه یا علامت تجاری را شخصاً یا توسط قائم مقام قانونی خویش تسلیم نموده باشد در مورد تسلیم اظهارنامه در سایر کشورهای اتحادیه در مهارت‌های مقرره ذیل از حق تقدم برخوردار خواهد شد.
2- تسلیم هر درخواستی که بموجب قانون داخلی هر کشور عضو اتحادیه یا بموجب عهد نامه‌های دو جانبه یا چند جانبه منعقد بین کشورهای اتحادیه معتبر شناخته شده باشد موجد حق تقدم می‌گردد.
3- مفهوم تسلیم درخواست قانونی که طبق مقررات داخلی تقدیم می‌گردد تسلیم کلیه درخواستهایی است که برای تعیین تاریخ آن در کشور مربوطه کفایت داشته بدون آنکه نتایج بعدی درخواست مورد نظر باشد.

تفاوت بین اختراع و اکتشاف

تفاوت بین اختراع و اکتشاف

در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی، موافقتنامه جنبه های تجاری و حقوق مالکیت معنوی (تریپس) و معاهده همکاری ثبت اختراع (pct) صرفا به اختراع پرداخته شده است و از اکتشافات مطلبی نیامده است. در بند 4 ماده 2 کنوانسیون تاسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی از اکتشافات علمی به عنوان یکی از مقولات حقوق مالکیت معنوی حمایت به عمل آمده است. همچنین در بند (1) ماده (1) ماهده ژنو تصویب شده در سال 1978 میلادی اکتشاف به شناخت پدیده ها، قوانین و یا خصوصات عالم ماده که قبل از این شناخته نشده و قابل ارزیابی نبوده باشند تعریف شده است. به هر حال روشن است در صورتی که کشفیات در مواد طبیعی مانند موضوعات بیولوژیک از جمله DNA خصوصیات اختراع را در اثر تصنع بشر بدست آورد به عنوان اختراع قابل ثبت می باشد. 
قانون گذار ایران در ماده 26 قانون ثبت علائم و اختراعات، اختراع و اکتضاف را قابل ثبت دانسته است و بکار بردن کلمه "اکتشاف" در قانون ایران این ذهنیت را تقویت کرده استکه کشف چیزهایی که در جهان طبیعت وجود دارد را می توان به عنوان اختراع ثبت کرد. این برداشت صحیح به نظر نمی رسد زیرا اگر اکتشاف را به معنای پدید آوردن شی جدید بدانیم می توان آن را مترادف با کلمه اختراع تلقی و قابل ثبت دانست ولی اگر اکتشاف را به معنای کشف چیزهایی بدانیم که در جهان طبیعت وجود دارد بدیهی است که این یک عمل اختراعی به حساب نمی آید. زیرا در یک عمل اختراعی به حساب نمی آید. زیرا در یک عمل اختراعی از فعالیت فکری شخص مخترع در پدید آوردن یک اثر فنی جدید بهره برداری شده است و این اثر با شناختن یک عنصر موجود در طبیعت مانند عنصر اورانیوم تفاوت دارد. 
با توجه به مراتب فوق روشن است که منظور قانون گذار از به کاربردن کلمه «اکتشاف» بیان فعالتی اختراعی بوده به ویژه که فقط دو مورد در قانون ثبت علائم و اختراعات کلمه «اکتشاف» به کار رفته و در سایر موارد از واژه اختراع، مخترع و یا ورقه اختراع استفاده شده است.
لازم به ذکر است که در طرح پیشنهادی به مجلس شورای اسلامی، کشفیات به صراحت از حیطه حمایت از اختراع خارج شده اند. 
با توجه به تعریفی که از اختراع بعمل آده است اختراع ممکن است مربوط به یک فرآورده (محصول، کالا)یا یک فرآیند باشد. 
در ماده 27 قانون ثبت علائم و اختراعات نیز این تفکیک به نحو روشنی مشخص شده است. در این ماده آمده است: حقوق ناشی از ورقه اختراع شامل موارد زیر نمی شود:
1-    اعمال مربوط به کالاها و سائلی که توسط مالک اختراع یا با توافق او در بازار ایران عرضه شده اند. 
2-    استفاده از وسائل در هواپیماها، وسائط نقلیه زمینی یا کشتی های سایر کشورها که به طور موقت یا تصادفا وارد حریم هوائی، مرزهای زمینی یا آب های ایران شده اند.