اختراع و معنی آن
در قوانین اکثر کشور ها اختراع تعریف نشده است.
از دیدگاه برخی اختراع یک ایده نوین است که راه حل عملی را برای یک مشکل مشخص در زمینه تکنولوژی ارائه می دهد.بعضی از مولفین اختراع را راه حل در رابطه با یک مشکل مشخص در زمینه تکنولوژی دانسته اند.
به طور کلی می توان گفت اختراع در معنای اختصاصی به معنی طراحی و ایجاد یک ابزار یا دستگاه با کارکرد جدید می باشد . این معنا تقریباً" با واژه های خلق فناوری و نوآوری فناورانه(سخت افزاری) مترادف است .در معنای عام به معنی کلی هر گونه نوآوری است و با واژه ی نوآوری مترادف است . بیشترین و متداول ترین کاربرد واژه ی اختراع به معنای اول می باشد به طور کلی اختراع نوعی از خلاقیت و نوآوری است .
در قانون ژاپن در تعریف اختراع آمده است : ابتکار پیشرفته در زمینه های فنی که در آن از قانون طبیعت استفاده شده باشد.
در موافقتنامه تریپس از اختراع تعریفی به عمل نیامده است.
در قانون ثبت علائم و اختراعات ایران مصوب 1310 ، از اختراع تعریفی نشده است.
در ماده 26 این قانون آمده است : هر نوع اکتشاف یا اختراع جدید در شعب مختلف صنعتی یا کشاورزی به کاشف یا مخترع آن حق انحصاری می دهد که بر طبق شرایط و در مدت تعیین شده در این قانون از اکتشاف یا اختراع خود استفاده نماید.مشروط بر این که اکتشاف یا اختراع مزبور مطابق مقررات این قانون در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد.
در طرح ثبت اختراعات تقدیمی به مجلس شورای اسلامی ، در تعریف اختراع آمده است: اختراع به معنای فکر یک مخترع است که در زمینه فناوری راه حل عملی برای یک مسئله خاص ارائه می کند.
البته بین اختراع و ورقه اختراع باید تفاوت گذاشت ورقه اختراع سندی است که برای حمایت از اختراع صادر می شود.
