تکثیر برند
یکی از تحولات مهمی که در محیط رقابتی امروز رخ داده و بحث برندسازی را به چالشی بزرگ تبدیل کرده است، تکثیر برندها و ارائه ی محصولات جدیدی است که بخشی از آن ها بر پایه ی راهبرد تعمیم برندهای اصلی و رده های محصولا شکل گرفته اند.
برندهای جعلی و مقلد
چرا امروزه بحث حفاظتهای قانونی از عناصر برند در زمرهی یکی از اولویتهای اصلی مدیران قرار گرفته است؟
ده خطای نابخشودنی در انتخاب نام های تجاری
1- بی توجهی به اهمیت نام گزاری
2- توجه دیرهنگام به فرآیند نام گذاری و نادیده انگاشتن مباحث پیچیدهی مرتبط با علائم تجاری و url
3- استفاده از نام برندی نا مناسب و نامرتبط، صرفا به سبب نگرانی و ترس از دست دادن مشتریهای فعلی
چه طور مردم با نام تجاری شما درگیر میشوند؟
قبل از اینکه به این نکته بپردازیم، شما باید تعیین کنید که چه می فروشید، و چهطور میخواهید آنرا بفروشید.
به طور طبیعی این روش بسیار هوشمندانه و مقرون به صرفه است. اما از آن جایی که نام تجاری، احساس درونی یک فرداست، بهتر است مشکل نیز با احساس به دست آمده بررسی شود تا با یک منطق دارای نقص.
آن چه که شما به دنبال آن هستید، راه های ساختن زاگ است، بعد از آن می توانید ظرفیت های مهم دیگر محصول و نام تجاری تان را تجزیه و تحلیل کنید.
چرا ناگهان بحث برند این قدر داغ شد؟
ایده برند حداقل به 5000 سال قبل بر می گردد. پس چرا حالا این مقوله چنین مساله مهمی شده است؟
برای این که به همان اندازه که جامعه ی ما از اقتصاد مبتنی بر تولید انبوه به سوی اقتصاد مبتنی بر سفارشسازی انبوه حرکت کرده است، حق انتخاب خرید های ما افزایش یافته و جند برابر شده است. ما از لحاظ اطلاعات غنی، و از لحاظ زمان فقیر شده ایم. در نتیجه، شیوه قدیمی ما در قضاوت محصولات، با مقایسه ویژگی ها و مزایا، دیگر کارساز و عملی نیست. شرایط از سوی رقبایی بدتر شده است که ویژگی های یکدیگر را به محض اینکه وارد بازار می شود، تقلید می کنند و با پیشرفت هایی رخ داده در فرآیند ساخت و تولید، ممقولات کیفیت را قابل بحث میکنند.
علائم توصیفی
علائمی هستند که بصورت مستقیم به توصیف کالای مورد نظر می پردازند و ویژگی یا کیفیتی از کالا بطور مثال کارکردابعاد یا اجزاء آن را بیان می کنند. کلمه "Inn.Holiday"برای اتاق های هتل می تواند از این نوع علائم محسوب شود. این علائم در مورد کالاها یا خدمات مطالبی را بیان می کنند و بر خلاف علائم خیالی و دلالت کننده ذاتا قابل حمایت نیستند و تنها در صورتی قابل حمایت هستند که در اثر کسب معنای ثانویه وجه ممیزه را بدست آورند. معنای ثانویه برای یک علامت تنها در صورتی بوجود می آید که علامت در نتیحه استعمال نزد مردم معنایی غیر از معنای اولیه خود نزد مصرف کنندگان پیدا کند، به گونه ای که ذهن مصرف کنندگان با دیدن آن علامت بلافاصله متوجه معنای ثانویه که همان ارتباط علامت با کالاهای بنگاه تولیدی یا تجارتی خاص است شود، و تنها در این صورت است که این نوع علائم نیز می توانند به عنوان علائم تجاری مورد پذیرش قرار گیرند.
علامت تجاری و استفاده نکردن از آن
عدم استفاده از علامت تجاری و یا قطع استفاده از آن در مدتی که عرفا قطع استعمال مصداق پیدا کند، موجب
سقوط و زوال مالکیت آن است. در واقع این حق به علت قطع استعمال، بلاصاحب یا بلامالک خواهد شد. با زوال امتیاز ناشی از نام تجاری اشخاص ثالث می توانند به عنوان نام بازرگانی از این نام استفاده کنند. بنابراین تجار یا موسسات تجاری باید برای جلوگیری از سقوط حق نام بازرگانی آنان و حفاظت از آن تلاش لازم به عمل آورند؛ زیرا ممکن است غیر ارادی این حق ساقط شود.
برای اطلاعات بیشتر می توانید روی دو لینک زیر کلیک کنید.
ثبت علامت تجاری و موافقتنامه مادرید
اظهارنامه برای ثبت علامت که اظهارنامه بین المللی نامیده می شود توسط درخواست کننده به کشور مبدا تسلیم می گردد. درخواست کننده باید تبعه کشوری باشد که طرف موافقتنامه مادرید است و باید شخص حقیقی یا حقوقی باشد که اقامتگاه یا مقر حقیقی و موثر صنعتی یا تجاری در چنان کشوری داشته باشد. به عبارت دیگر علامتی که ثبت بین المللی آن مورد نظر است ابتدا باید در سطح ملی توسط اداره ثبت علائم کشور مبدا درخواست کننده به ثبت رسانیده شود.
کشور مبدا باید دارای شرایط زیر باشد:
1- یک کشور طرف موافقتنامه مادرید باشد که متقاضی ثبت بین المللی علائم تجاری در آن یک مقر حقیقی و موثر صنعتی یا تجاری دارد.
2- اگر وی هیچ مقر حقیقی و موثر صنعتی و تجاری در چنان کشوری نداشته باشد کشور طرف موافقتنامه مادرید که اقامتگاه درخواست کننده در آن است کشور مبدا خواهد بود.
3- اگر درخواست کننده فاقد یک مقر حقیقی و موثر صنعتی یا تجاری باشد و اقامتگاهی هم در آن کشور نداشته باشد در این صورت کشور طرف موافقتنامه مادرید که درخواست کننده تبعه آن است کشور مبدا خواهد بود.
خلاصه اینکه کشور مبدا که اظهارنامه ثبت بین المللی باید بر اساس ثبت علامت تجاری در آن کشور صورت گیرد، کشوری است که درخواست کننده تبعه آن است یا دارای یک مقر حقیقی و موثر صنعتی و تجاری در چنان کشوری است یا اقامتگاه وی در آن کشور قرار دارد. بنابراین اگر متقاضی ثبت بین المللی علامت تجاری دارای چنان ارتباطی با یکی از کشور های عضو موافقتنامه مادرید نباشد نمی تواند از مزایای این سیستم برای ثبت علامت خود در سطوح بین المللی استفاده و اقدام کند. به عبارت دیگر ثبت بین المللی علامت تجاری در قالب نظام مادرید توسط شخص حقیقی یا حقوقی که از طریق مقر حقیقی و موثر صنعتی یا تجاری، اقامتگاه یا تابعیت با یکی از کشورهای عضو موافقتنامه مادرید ارتباط نداشته باشد امکان پذیر نیست.به هر حال در چنین شرایطی متقاضی ثبت بین المللی علامت تجاری ناگریز است که خارج از نظام مادرید اقدام به ثبت علامت خود نماید.